1 November 2004
Maandag 1-11-2004
In het vliegtuig moesten we een kaartje invullen met vragen zoals of wij tuberculose hebben of gehad hebben, of we goederen, graanprodukten invoeren. Niet dus ! De laatste mueslireep heb ik maar in het vliegtuig achtergelaten. File bij de immigratiedienst. Eigenlijk de douane, waar de paspoort gescand wordt en dat ingevulde papiertje bekeken wordt. We kunnen nu pas onze koffer ophalen. Taxfree gedeelte slaan we maar weer over. Dit is toch niet zo groot en bijzonder. Integenstelling met Hong Kong.
Met de bagage, 1 koffer, hebben we nog 1 controle waar dus het papiertje wordt ingenomen. Ik had verwacht dat ze strenger zouden controleren. Als de vragen op het papiertje maar beantwoord met 'nee' dan kun je zo doorlopen. Maf hè? In de vertrekhal moeten we besluiten hoe we naar het hotel, de Sydney Boulevar komen. We zijn beiden erg moe. We hebben eigenlijk bijna 9 uur slaapgebrek (tijdsverschil). In het vliegtuig hebben we beiden maar weinig geslapen. We kiezen voor de trein. Eens kijken hoe dit gaat.
We kopen 2 kaartjes Aud. 22 One way naar Kings Cross. Een vriendelijke kaartjescontroleur heeft ons verteld dat wij op Centraal overmoeten stappen en dan naar platform 24 Kings Cross. Wij zijn net half weg Sydney Centraal of de trein staat stil. In de trein voor ons schijnt een gewonde te zijn. Dit wordt netjes omgeroepen. Dit is wat anders dan in Nederland. Om de zoveel minuten wordt de stand van zaken omgeroepen. Alles bij elkaar duurt het een min of 7. Op Centraal station gaat het mis. Wij denken dat we naar platform 24 lopen maar we nemen dus p.o. de uitgang. Onze kaartjes worden ingeslikt door de kaartjesmachine. We hebben dit te laat door. Er zit niets anders op dan nieuwe kaartjes te kopen, weer Aud 4.40. We moeten weer naar beneden, trappen af. Dan is 20 kg koffer toch wel zwaar. Erwin moppert. Hij is moe. Op station King Cross kijken we op de plattegrond hoe we z.s.m. naar het hotel kunnen komen. Een spoorwegbeambte spreekt ons aan of hij ons kan helpen. Wij zijn een beetje verbaasd, wat vriendelijk. We moeten naar boven, right, right en dan 3 blocks ahead.
Het eerste wat opvalt als we buiten komen is, dat het net geregend heeft De regenjassen hebben wij thuis op het laatste moment uit de koffer gehaald. Om een uur of 10 komen we in het hotel. We kunnen nog niet inchecken. Onze kamer is nog bezet. Om 15 uur pas. Ooh nee. Wij zijn moe. Ik wil dolgraag douchen en slapen. 5 uur wachten. De koffers laten wij achter bij de concierge.
In Hyde Park eten wij toasted ciabatta. Ik met tomaat en ham. Erwin met marmelade en jam. De capuccino smaakt lekker. Daarna lopen we via Macquariestreet naar de Royal Botanic Garden. Het eerste wat ons tijdens de wandeling opvalt is: overal 4-baans weg middenin de stad. Ik bedoel dit is toch hartje Sydney. Ze rijden allemaal erg hard. Gewoon scheuren. Bij het oversteken moet je dus ook eerst naar rechts kijken. Precies andersom dan in Nedereland. Wel wennen. Gelukkig staat dit in grote letters "gedrukt" bij de oversteek plaatsen. De Botanic garden is prachtig.
Zoveel verschillende bomen. Nog nooit gezien. Ja, de ficus. Hier een gigantische boom. Thuis een kamerplant. Grappig hè. Hier wordt het lopen over de grasvelden zelfs aangemoedig. Terbevordering van de groei, denk ik. Bij elke boom, struik en plantje staat een naambordje .We lopen via Farm Cove, een baaitje, naar de Sydney Opera.
Het ziet er anders uit. Erwin dacht dat het dak helemaal wit zou zijn. Maar dat is dus niet zo. Op het dak liggen dus allemaal kleine 10 bij 10 tegeltjes. Eigenlijk is het gebouw alleen maar bijzonder om zijn vormgeving. Via Circular Quay lopen we weer terug naar Botanic Garden waar we lekker op een bankje gaan zitten. Ik ga wat dutten. We verlangen naar een bed.
Ondertussen breekt het zonnetje door. Ik voel het al branden op mijn hoofd. Volgende keer mijn pet toch maar meenemen. Om een uur of 2 eten we een baquette. Erwin met koude kip met advocado en mayo. En ik met roasted porc en cabage en appelmoes. Erg lekker, smaakt goed. Wij lopen langzaam terug naar het hotel. Waar wij nu dus wel kunnen inchecken. Duiken ongewassen ons bed in tot 22 uur. De achterstallige slaap hebben we ingehaald. Nu eten.
De restaurants zijn gesloten als we via Kings Cross" achterbuurt" "red light district" langs de Woolloomooloo Bay richting Sydney Centre lopen. We komen alleen maar van die vieze kleine tentjes tegen waar je snelle pizza's kebab kunt halen en eten. Alles is dicht. Dan toch maar Maccen. Gatver. Maar het is intussen ook al 12 uur 's avonds. We hebben in iedergeval iets binnen.
We lopen langzaam terug via City center, een hoge toren. Vanuit onze hotelkamer kun je deze toren goed zien.
Om 02.00 uur duiken we onze bedden weer in en snurken verder.